กบสองตัวตกหลุม แต่เพราะความหูอื้อ จึงทำให้มันรอดชีวิต
กบฝูงหนึ่ง ได้เข้าเดินเล่นในป่ากัน ด้วยความที่วิ่งเล่นกันอย่งาสนุกสนาน ไม่ทันระวัง กบสองตัวก็ได้ตกลงไปในหลุมลึก ที่มีคนมาขุดทิ้งไว้
ตัวอื่นๆพากันตามมาดูเพื่อนที่ตกลงหลุม เมื่อมองลงไปดูก็รู้ว่าหลุมนั้นลึกมาก ไม่รู้จะช่วยยังไง พวกที่อยู่ด้านบนต่างบอกกบที่ตกลงไปในหลุมว่า คงหมดหวังแล้วที่จะรอดขึ้นมาได้
กบทั้งสอง ไม่ได้สนใจกับคำพูดของกบตัวที่เหลือด้านบน พวกมันต่างพากันกระโดด พยายามที่จะขึ้นมาจากหลุมนัน้ให้ได้ แต่จนแล้วจนเล่ากบที่รออยู่บนหลุม ก็ยังพูดแต่คำเดิมๆ บอกให้พวกมันยอมแพ้ซะเถอะ เพราะมันเหนื่อยเปล่า
เวลาผ่านไปสักพักกบตัวหนึ่งในหลุมเริ่มถอดใจเพราะคำพูดของกบตัวอื่นๆด้านบน จนสุดท้ายก็ตรอมใจไปในที่สุด เหลือกบอักตัวที่พยายามกระโดดจะขึ้นมาอย่างไม่ลดละความพยายาม ฝูงกบต่างก็บอกให้ยอมแพ้ไปซะ อย่าดิ้นรนให้เจ็บเลย
แต่กบตัวนั้นก็ยังกระโดดไม่หยุด จนในที่สุดมันก็กระโดออกมาจากหลุมนั้นได้สำเร็จ แต่ก็ไม่วายโดนกบตัวอื่นถามอีกว่า “แกไม่ได้ยินที่พวกฉันพูดหรอ” กบตัวที่รอดมาได้จึงตอบไปว่า “ฉันหูอื้อหน่ะ ฉันคิดว่าพวกเธอกำลังให้กำลังใจพวกเรามาตลอดเลย”
คำพูดของคนเรานั้น มีผลกระทบต่อชีวิตคนอื่นไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง ฉะนั้นก่อนที่จะพูดอะรออกไป ควรที่จะคิดสักนิด ไม่ใช่สักแต่ว่าจะพูด คำพูดอาจจะทำร้ายร่างกายใครไม่ได้ แต่มันทำร้ายจิตใจผู้คนได้อย่างเจ็บสาหัส
คนเราทุกวันนี้ ใช้คำพูดกันอย่างไม่ระมัดระวัง ไม่เคยถนอมน้ำใจกัน และไม่เคยเข้าใจเลยว่าคำพูดที่หลุดออกจากปากเราไปเพียงไม่กี่คำ อาจจะช่วยชีวิตคนหรือพรากชีวิตคนคนหนึ่งไปได้เลย อย่าสร้างบาปกรรม ด้วยการใช้คำพูดไปทำร้ายจิตใจคนอื่น